sábado, 1 de diciembre de 2012

CUMPLINDO CINCUENTA E SETE


Cando cruzas un certo paralelo da esperanza de vida empezas a ollar o pulsar da natureza. Cada vez veste mais como unha onda vital condenada ao absurdo da desaparición se non é pola xente coa que interacionas de algun xeito. Hai momentos nos que te sintes tecido co mundo que te rodea.


Outras veces sentes esa soidade física ou metafísica, de reflexións, de contradicións, de tempestades...




Pero sempre podes manter un pouco de calma entre a vida que pasou e a queda para completar ese ciclo. Como sempre hai algúns que non comprenden que dende que nacemos estamos rematando, os que si o comprendamos supoño que trataremos de colaborar en facernos a vida mais levadeira. Por eso e de agradecer o cabrearse xuntos, sorrir xuntos, contrastar ideas,... e compartir a treboda que nos votan enriba quenes pensan que poden escapar á súa data de caducidade roubando segundos da dos demais.

Como hoxe estiven curto de verbas, deixovos estas imaxes agradecendo a vosa presenza.




_________________________________________________________________________________

Cuando cruzas un cierto paralelo de la esperanza de vida empieza a mirar el pulsar de la naturaleza. Cada vez te ves más como una onda vital condenada al absurdo de la desaparición si no es por la gente con la que interaccionas de algún modo. Hay momentos en los que te sientes entrelazado con el mundo que te rodea.


Otras veces sientes esa soledad física o metafísica, de reflexiones, de contradicciones, de tempestades....

Pero siempre puedes mantener un poco de calma entre la vida que pasó y la que queda para completar ese ciclo. Como siempre hay algunos que no comprenden que desde que nacemos estamos terminando, los que si lo comprendamos supongo que trataremos de colaborar en hacernos la vida más llevadera. Por eso es de agradecer el cabrearse juntos, sonreír juntos, contrastar ideas,... y compartir la tormenta que nos echan encima quienes piensan que pueden escapar a su data de caducidad robando segundos de los demás.

Como hoy estuve corto de palabras, os dejo estas imágenes agradeciendo vuestra presencia.